افزودنی های به کار رفته در سیالات هیدرولیک :
کاهش دهنده های نقطه ریزش : برای کارکرد سیستم در دماهای پایین ، لازم است که نقطه ریزش سیال کم باشد . این افزودنی ها باعث عدم شکل گیری کریستال های مومی در روغن های معدنی می شود.
بهبود دهنده های شاخص گرانروی : بدین منظور از پلیمر های حلقوی – زنجیره ای بلند استفاده می شود. با کاهش دما ، پلیمر های با زنجیره بلند به شکل حلقوی در می آید و از این رو کاهش دما اثری بسیار جزیی بر افزایش گرانروی دارد. با افزایش دما ، پلیمرها دوباره غیرحلقوی می شود و تداخل رشته های زنجیره ها باعث غلیظ شدن سیال و افزایش گرانروی آن می شود . افزایش شاخص گرانروی ممکن است باعث کاهش پایداری برشی سیال شود.
ضد کف کنندگی : کاهش شکل گیری کف در سیستم با اضافه کردن مقداری افزودنی مناسب در واحد میلیون از حجم سیال ، همانند پلیمرهای سیلیکون ، انجام می شود.
بازدارنده های اکسیداسیون : اکسیداسیون روغن هم باعث افزایش گرانروی و هم باعث افزایش مقدار اسید آلی در آن می شود . با افزایش دما ، نرخ اکسیداسیون به صورت نمایی افزایش می یابد. هرنوع ذره گرد و خاک یا آب در روغن ممکن است به صورت کریستال عمل کند . ماده افزودنی باید دارای خاصیت الکترونخواهی بیشتری از روغن باشد. ازطرف دیگر این ماده باید به مرور زمان استفاده شود.
بازدارنده های خورندگی و زنگ زنندگی : این افزودنی ها شامل لایه ها یا فیلم های پیوسته ای است که سطح فلز را می پوشاند و باعث عدم تماس آب و اسید آلی با سطح فلز می شود.
عوامل ضد سایش : عوامل ضدسایش برای کاهش سایش و فرسایش در شرایط روغنکاری مرزی ، مورد استفاده قرار می گیرد . این افزودنی ها یا پلیمر با زنجیره طولانی است که جذب سطح فلز می شود و یا افزودنی های فشار بالاست که در مناطق با دمای موضعی بالا ممکن است باعث شروع سایش یا خوردگی شود و بر روی سطح فلز ته نشین می شود.
دانلود مقاله 
