همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید ، توان مورد نیاز ، جهت باز شدن درب از طریق سیستم هیدرولیک تامین می شود. از اشکالات سیستم فوق می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- استفاده از المانهای بین راهی ( دارای رزوه )
2- نصب شیر آلات هیدرولیک بر روی جک
3- عدم پیش بینی فضای لازم جهت سرویس نگهداری ( فاصله کوتاه روی شیر کنترل جهت تا سقف )
4 – آب بند نمودن کامل مخزن ( عدم وجود هواکش )
5_ نبود درب ورودی مخزن
6- نداشتن درجه روغن نما به منظور کنترل سطح روغن
طرح بهینه جهت سیستم هیدرولیک یاد شده ، استفاده از المانهای مادولار و مجتمع بوده که بهترین مکان نصب شیرها بر روی درب یونیت می باشد. همچنین جهت ایمنی بیشتر و جلوگیری از برق گرفتگی بهتر است از شیر های برقی با ولتاژ کاری 24 ولت استفاده کرد.
استفاده از قفل دوبل مادولار باعٍث جلوگیری از افت فشار پشت جک و حرکت ناخواسته جک می شود . قابل ذکر است که استفاده از شیر های کنترل جهت بمنظور حبس فشار منطقی نیست به دلیل اینکه ای نوع شیر ها بطور طبیعی دارای نشتی داخلی هستند که با افزایش طول عمر شیر ، نشتی داخلی زیاد می گردد.
