اجزا
شرایط پمپ ها ، موتورهای هیدرولیک و شیرهای کنترل با نشتی خارجی را می توان با اندازه گیری دبی نشتی در خطوط تخلیه ، مشاهده و ارزیابی کرد . بنابراین خطوط تخلیه ی نشتی باید به گونه ای باشند تا به راحتی قابلیت قطع و وصل داشته باشند . حجم سیال نشتی در مخزنی جمع می شود و نرخ دبی نشتی هر یک از اجزا قابل مشاهده و اندازه گیری است . برای اندازه گیری دبی نشتی ، سیستم باید تحت شرایط بار ثابت ( یا فشار ثابت ) باشد و اولین اقدام به اندازه گیری و ثبت میزان نشتی باید زمانی باشد که سیستم نو است و تازه نصب شده است . در سیستم های بزرگ بهتر است از دبی سنج استفاده شود ولی در سیستم های کوچک استفاده از ظرف های با حجم معین و اندازه گیری زمان پرشدن آن برای اندازه گیری دبی نشتی ، کفایت می کند .
سیال
مانیتور کردن سطح آلودگی سیال به ویژه در سیستم های بزرگ و حساس ، بسیار مهم است . با بازرسی های دوره ای و ارائه ی دستورالعمل های صحیح برای استفاده از سیستم ، می توان سطح آلودگی سیال را کنترل کرد.
ظروف ، لوله ها و وسایلی که برای نمونه گیری به کار می روند باید تمیز شوند در غیر این صورت آزمایش ها بی اعتبار خواهند بود.از بطری های تمیز نیز باید استفاده شود . استاندارد انگلیسی BS 5540 یا استاندارد ارزیابی آلودگی ذرات در سیالات هیدرولیک ، روش های تمیز کردن ظروف ( آزمایشگاهی ) ، بطری های نمونه گیری و روش تعریف و تعیین سطح آلودگی را بیان می کند.
نمونه هایی که با هم مقایسه می شوند باید همه از یک نقطه گرفته شوند و تمام تجهیزات باید در همان دمای محیطی سیستم باشند . به همین دلیل ، معمولا نمونه گیری حداقل یک ساعت پس از روشن کردن سیستم انجام می شود.
به طور ایده آل ، نقاط نمونه گیری باید ترجیحا در خطوط کم فشار( زیر14bar) و با دبی ثابت باشند . با استفاده ازشیر های با طراحی خاص ، واقع در نقاط استراتژیک سیستم می توان نمونه گیری را از خطوط پرفشار نیز انجام داد . این شیرها دارای مجموعه ای از صفحات شیاردارند که فشار را تا حد اتمسفری کاهش می دهند و جریان کم سرعتی از سیال ایجاد می کنند . در همین شرایط اگر از شیر سوزنی استفاده شود ، بر اثر سایش پیشانی شیر و آب بندی آن ، حجم آلودگی زیادی تولید می شود .
اگرچه حجم نمونه گیری 250ml تقریبا کافی است اما برای انتخاب آن لازم است حجم بیشتری از مدار گرفته شود .وقتی شیر باز می شود ، تا اتمام فرآیند نمونه گیری آن را نباید لمس کرد .
از مخزن نیز می توان نمونه گیری کرد و برای این کار باید از پمپ خلا کوچکی استفاده شود . در اینجا نیز ورودی لوله ی پمپ و موضع نمونه گیری باید تمیز باشد . نمونه گیری نباید از کف مخزن باشد زیرا احتمال ورود آب ، لجن و ذرات بزرگتر وجود دارد . بهترین نقطه برای نمونه گیری ، محدوده ی مرکزی دور از ورودی مکش پمپ اصلی و خطوط بازگشت جریان است . البته جریان در این محدوده نباید ساکن باشد بلکه سیال باید به آرامی جریان داشته باشد .
به دو روش زیر آلودگی را تحلیل و ارزیابی می کنند :
1- با شمارش ذرات ، اندازه و توزیع پراکندگی ذرات در سیال . این روش بازده یا فیلتراسیون سیستم را نشان می دهد . شمارش ذرات ممکن است در حجم نمونه یا با مانیتور کردن خط جریان سیال ( شمارش لحظه ای ) انجام شود.
2- با آنالیز شیمیایی ، ترکیب و میزان آلودگی تعیین می شود . از این روش می توان برای نمایش میزان سایش اجزای مختلف در سیستم استفاده کرد .
یکی از روش های ساده و کمی گران روش Patch Test است که تا حد قابل قبولی وضعیت و شرایط سیال را نشان می دهد . این تست را می توان در محل سیستم ( و نه در آزمایشگاه ) انجام داد . در این روش حجم مشخصی از سیال با مکش توسط خلا از فیلتر عبورداده شده وذرات آن جذب می شوند . توری فیلتر با توری های مبنا مقایسه شده و سطح آلودگی با تقریب خوبی ارزیابی می شود . نوع آلودگی را نمی توان با میکروسکوپ های ساده تعیین کرد . برای نتایج دقیق تر، نمونه ی سیال آلوده را باید به آزمایشگاه تخصصی ارسال کرد . بسیاری از تولیدکنندگان سیال هیدرولیک ، خدمات آزمایشگاهی نیز ارائه می دهند .
مانیتور کردن پیوسته ی دما ، فشار، ارتعاشات ، سطح سر وصدا ، زمان سیکل و نظایر آن بسیار پرهزینه است و تنها در صورتی انجام می شود که تغییری جزئی در یکی از این عوامل ، رفتار سیستم را تحت تاثیر قرار دهد ( به عبارت دیگر ، سیستم حساس و دقیق باشد ) .
بازرسی های دوره ای پمپ ، جک ها وهیدروموتورها برای جلوگیری از بروز خرابی های احتمالی ، مهم و ضروری است . مقادیر نرمال عوامل مختلف سیستم نظیر سطح سر و صدا ، دمای کاری ، زمان سیکل و غیره باید اندازه گیری و ثبت شوند . هرگز به احساس شخصی کاربر برای اندازه گیری و برآورد مشخصه های سیستم اعتماد نکنید.
